Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Falli igitur possumus. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Duo Reges: constructio interrete. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Sed fortuna fortis;

Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.

Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit?

Conferam avum tuum Drusum cum C. Tria genera bonorum; Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Moriatur, inquit. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Memini vero, inquam; Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Nulla erit controversia. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?