Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Quod quidem nobis non saepe contingit. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Duo Reges: constructio interrete. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quae sequuntur igitur?

Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Graccho, eius fere, aequalí? Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Idem adhuc;

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Et nemo nimium beatus est; Quare conare, quaeso. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Quod quidem iam fit etiam in Academia. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Age, inquies, ista parva sunt. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Bork Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.

Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Deinde dolorem quem maximum?